محمد لسانی، پژوهشگر حوزه رسانه در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
 طبق اسناد مصوبی که در سازمان مدیریت بحران کشور در ۱۴۰۳ تصویب شده، وقتی حادثه‌ای در یک استان رخ بدهد، استاندار و مدیر سازمان مدیریت بحران سخنگو می‌شوند. در انفجار بندر شهید رجایی همین اتفاق افتاد و این افراد سخنگو بودند، اما حداقل هدایت جریان خبری را در دست نگرفتند. این مسئله خیلی مهم است. ما قانون داریم و قانون را هم اجرا می‌کنیم، اما قانون برای چه آمده؟ قانون برای این آمده که جایی مسئله‌ای را حل کرده و از چالشی جلوگیری کند.

 در انفجار بندر شهید رجایی این اتفاق نیفتاد؛ یعنی هدایت جریان خبری شکل نگرفت. ابعاد ماجرا به خاطر بزرگی آن حادثه و منطقه استراتژیکی که این حادثه در آن اتفاق افتاد، اهمیت زیادی داشت. طبق گزارش‌ها، این بندر دومین بندر استراتژیک منطقه خاورمیانه بعد از بندری در امارات است، یعنی بندر شهید رجایی بندرعباس جایگاه دوم را در منطقه دارد. خب، این هدایت جریان خبری می‌تواند عللی داشته باشد. من قصد ورود به علل آن را ندارم، اما مهم این است که آیا نحوه اطلاع‌رسانی مسئولان کمک کرد که افکار عمومی به بدترین برداشت نرسد و برداشتی نزدیک به قرائت و روایت حکمرانی داشته باشد؟ نه، این اتفاق نیفتاد. اتفاقاً مسئله مهم اینجاست؛ سکوت، تأخیر و انفعال باعث ته‌نشین شدن و استیلا و نشستن روایت رقیب می‌شود.

 این به نظر من باید یک‌بار برای همیشه برای مسئولان جا بیفتد. در بحران‌ها معمولاً در طول سال، حداقل با پنج تا ۱۰ بحران طبیعی یا غیرطبیعی مواجهیم. هر دفعه شاهدیم که متأسفانه نه تنها هدایت جریان خبری شکل نمی‌گیرد، بلکه معمولاً بدترین برداشت‌ها و روایت‌ها در بخشی از جامعه یا کل جامعه ته‌نشین می‌شود. این باید واکاوی شود. این مسئله صرفاً اندیشه‌ای نیست، این مسئله صرفاً اجرایی هم نیست؛ مسئله به حکمرانی رسانه‌ای ما برمی‌گردد و حکمرانی رسانه‌ای ما نیازمند جراحی فوری و جدی برای کارآمد شدن و اثربخش شدن است.