در این مراسم «محمد لسانی»، مروج سواد رسانه درخصوص جایگاه روابط‌عمومی صحبت کرد و گفت: ما پنج دورۀ تاریخی برای روابط‌عمومی قائل هستیم که دورۀ اول آن به قبل از قرن هجدهم برمی‌گردد که ریشه‌های بلاغت و ابلاغ (رتوریک) را شامل می‌شود. هم اقناع و هم بلاغت در دورۀ اول که ارتباطات سنتی و رسانۀ سنتی بوده است تبیین می‌شود اما دورۀ دوم عصر چاپ است. در این دورۀ تبلیغات رنگ‌وبوی جدیدی می‌گیرد و به شکل حرفه ای مطرح می شود.
او ادامه داد: دورۀ سوم در ابتدای قرن بیستم است که پایه گذاری روابط عمومی مدرن از سوی ادوارد برنیز صورت می گیرد و پروپاگاندا مطرح می شود. در دوره چهارم که با ظهور رسانه‌های جمعی بخصوص تلویزیون همراه است و کهکشان مارپونی را در بر می گیرد، “تحقیقات افکار عمومی” را در عصر چهارم روابط‌عمومی داریم. در این دوره تاکید شد که پایه برنامه‌ریزی روابط‌عمومی باید براساس تحقیقات باشد. در عصر پنجم که دیجیتال است مباحثی مانند شهرت آنلاین به وجود آمد. در این دوران تلاش می شود کاربران از خود چهره یا پرسونال برندینگ بسازند.