بحران در اطلاع‌رسانی بحران | گفت و گو با همشهری آنلاین
لحظاتی بعد از وقوع حادثه تروریستی در مراسم چهارمین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی در کرمان ، فضای مجازی از عکس های دلخراش و بی پرده از پیکرهای خونین و پاره پاره مردم و البته مجروحان این حادثه پر شد . علاوه بر اینکه این موضوع برای سلامت روجی و روانی جامعه بشیار خطرناک است ، از نظر اخلاقی ، شرعی و اصول رسانه ای هم مورد انتقاد است .
پیشنهاد محمد لسانی : راه‌اندازی سامانه انتشار محتوای مردمی
فعالیت رسانه در بحران (بلایای طبیعی و فجایع اتفاقی) در 2 وجه قابل بررسی است؛ یکی کارکرد رسانه‌های رسمی اعم از صداوسیما و مطبوعات در این وقایع و دیگری نقش مردم و انسان‌رسانه‌ها در توزیع پیام است. با توجه به فضای احساسی‌ای که مردم ما دارند، این فضا در رسانه‌های رسمی و غیررسمی هم نمود پیدا می‌کند. حتی مجریان صداوسیما و یا خبرنگاران روزنامه‌ها هم درگیر این هیجان‌زدگی می‌شوند. همچنین کنشگری انسانی هم مهم است؛ افرادی هستند که وابستگی سازمانی ندارند ولی با تلفن‌همراه خود از یک فاجعه، فیلم یا تصویر گرفته و منتشر می‌کنند. مثل حادثه پلاسکو، سیل و زلزله و… ما حتی «کشته سلفی» داریم، مثلا افرادی در جنوب کشور با سیل سلفی گرفتند و کشته شدند. این یک هیجان‌طلبی و توجه‌طلبی است که ما درگیر آن هستیم. لذا به‌نظر می‌رسد که اول باید قانون نقش و مسئولیت مردم در توزیع و تولید محتوای رسانه‌ای داشته باشیم.
دوم اجرای دقیق این قانون است. اگر کسی از فاجعه عکس و فیلم گرفت و باعث تحریک عواطف عمومی شد، مورد پیگرد قانونی قرار گیرد. به‌نظر می‌رسد که این اجرا اگر ادامه‌دار باشد افراد نسبت به توزیع و تولید پیام حساس می‌شوند. به‌علاوه اینکه درگاه‌ها و سامانه‌هایی می‌توانند وجود داشته باشند که اگر فردی از روز حادثه‌ای عکس و فیلم گرفت به سامانه‌ها ارسال کند. سامانه، گزینش می‌کند و بخش‌های غیرقابل پخش شطرنجی یا حذف می‌شود و بقیه را پخش می‌کند. به مرور زمان این سامانه مرجعیت پیدا می‌کند و تبدیل به سامانه انتشار محتوای مردمی می‌شود. شهروندخبرنگاری به فرهنگسازی نیاز دارد. در تمام دنیا تصویر و فیلم گرفتن از بدن‌های تکه‌تکه و پیکر کودکان در اینگونه حوادث، شاخصه‌ها و ضوابطی دارد..