شخصیت های معروف سیبل اوباش مجازی شدند

لسانی در ابتدا گفت: کار اوباش مجازی که در ادبیات جهانی «ترول مجازی» شناخته می‌شوند این است که به شکل گروهی در فضای مجازی بر شخصی هجوم بیاورند و او را به انجام کاری وادارند یا شخص مورد نظر را از اقدامی بازدارند. با این حساب ترول‌ها یک تحمیل اراده از طریق زور را در فضای مجازی به اجرا می‌رسانند. این قشر نه فقط در مورد اتفاقات ایران، بلکه از گذشته و درباره مسائل مختلف در روزنامه‌نگاری و ژورنالیسم‌سیاه ذیل پروپاگاندای غربی کنشگری می‌کردند.

وی افزود: این موضوع به عنوان ابزار فشار در مسیر هموارسازی مقاصد و اهداف مسبوق به سابقه است؛ اما در عصر مجازی این اقدام راحت‌تر شده است. اختفای هویت، ثبت چند حساب‌کاربری توسط افراد، اجرای اهداف به وسیله ربات‌های مجازی و هوش مصنوعی بدون دخالت عامل انسانی و… عواملی است که Trolling کم‌هزینه‌تر و پرفایده‌تر کرده است. کسانی که از سواد رسانه یا سایبر ژورنالی و آن جنگ روانی در بستر رسانه آگاهی ندارند در تله شناختی قرار می‌گیرند. این افراد آن اکانت‌های کنشگر در راستای Trolling را مردم تصور می‌کنند. طرف مقابل در مورد وقایع سال 1401 و مشخصاً از سال 2012 به بعد این موضوع را در 20 کشور جهان به شکل متمرکز پیگیری کرد که به آن Astroturfing به معنای مردم‌نمایی می‌گویند. یعنی اقدام به شکل گروهی و سازمان‌یافته شده در پوشش «مردم» برای اِعمال فشار یا کمپین‌سازی صورت می‌گیرد.